PATAGONIA EXPRESS

....έριξα μια ματιά απ΄ το παράθυρο. Ξημέρωνε. Μαβιά, πορτοκαλιά και άλικα σύννεφα.  Μεσημβρινοί 89 . Ο ορίζοντας ένα με τη πάμπα δυτικά της Κόρδοβα. Η σκονισμένη πινακίδα του σταθμού έγραφε Puerto Madryn. Τα λευκά σου πόδια ακουμπούσαν στο απέναντι κάθισμα....

"Μπορούμε να μείνουμε λίγο  εδώ;"  Μου είπες. “Είναι μεγάλο το ταξίδι”.

" Εδώ είναι οι ελέφαντες, οι Μαγγελάνοι, η άκρα Estancia..." .

Πήρα το κεφάλι σου στα χέρια μου, σε κοίταξα στα μάτια, μου χαμογέλασες.

"Τι θα κάνεις εκεί;" . Με ρώτησαν οι φίλοι μου, όταν με έβαλαν στο "Βουλκάνια" αντικριστά από την Κλόκοβα.

 "Τα όνειρα εκεί ζωντανεύουν , έτσι μου είπαν" τους απάντησα. "Έχει και κάτι που δεν  ξέρω αν θα το βρω" . Πέρασα τη κλίμακα, διέσχισα τον αλουέ, καμπίνα 26 στο δεξιό υπόφραγμα.  Τα ναύλα μόνο στο πήγαινε. Χωρίς επιστροφή...

  Στη διπλανή καμπίνα ο Λουίς Σεπούλβεδα. "Για που εσύ;" με ρώτησε. Παταγώνας, αυτός, εκκολαπτόμενος εγώ.  " Μα για την γη των ονείρων" του αποκρίθηκα.  "Μη πας μόνος σου, να βρεις έναν κόνδορα στο πέρασμα της άκρας του San Diego". Δεν τον ξαναείδα από τότε...

  Πως να σου αρνηθώ...τραβήξαμε σ΄ ένα τοπίο άνυδρο, σκληρό, όλος ο Ατλαντικός να το ξυλοφορτώνει... ραχατλήδες θαλάσσιοι, όρκες σε οργασμό, παπιά και Μαγγελάνοι σε πανδαισία.  

  "Πρόσεχε τα γκρέμια του Valdes"  σου φώναξα...έδωσες ένα πήδο...τρόμαξα. Σκύβω στο χάος να σε δω, μα πουθενά δεν ήσουν.  Μα έναν κόνδορα είδα να πετά,  έναν κόνδορα...

21.05.2025

Γιώργος Τζανίνης

(Αφιερωμένο στη μνήμη της Αδαμαντίας μου)

photo : Γιώργος Τζανίνης