top of page

                                           broken down trains / τραίνα που "έφυγαν"

                                   (38.369501, 23.383807)

_DSC7449.JPG

Οι γραμμές που συγκλίνουν ενώ είναι παράλληλες, τα κάθετα ξύλα και τα χαλίκια της στήριξης,  ο ευθυτενής χάλυβας πότε στιλπνός και πότε σκουριασμένος, οι αμφιδέτες, τα "κλειδιά",   τα πασάγια, τα μπουλόνια, τα παξιμάδια, η μυρωδιά της πίσσας και του γράσου, τα ελατήρια, οι σούστες, οι μικρές ανεμόσκαλες στο πλάι.  

   Παραδομένοι συρμοί  στο σμίλευμα του χρόνου, στους σύγχρονους βάνδαλους και  στους γραφιτάδες (;). Άλλοι ξύλινοι, άλλοι μεταλλικοί, ζωσμένοι από την βλάστηση της Άνοιξης. Σαραντατριάρης  ο νεότερος. Έδρα ΠΕΙΡΑΙΑΣ. Κατασκευή 1975......το εσωτερικό κάποτε θα ήταν κούκλα. Ανακλινόμενα  καθίσματα, ατομικό τασάκι στο μπράτσο, μεγαλεία λέμε.

_DSC7463.JPG
_DSC7460.JPG
_DSC7451 2.jpg
_DSC7457 2.jpg
_DSC7450.JPG
_DSC7448.JPG
_DSC7452.JPG
_DSC7453 2.jpg

  Στο πήγαινε για τη Χαιρώνεια είχα βάλει σημάδι. Στο γύρνα στο ύψος του Ύπατου (38.369501, 23.383807) μερικές δεκάδες μέτρα από την εθνική είναι ο εγκαταλελειμμένος ομώνυμος Σ.Σ.  Φράκτες, πόρτες  μισάνοικτες, πινακίδες ΠΡΟΣΟΧΗ ΥΨΗΛΗ ΤΑΣΗ, ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΗΛΕΚΤΡΟΠΛΗΞΙΑΣ. Ήθελα να μπω και με το jeep........ Είναι και τόσο διακριτικό το όχημα. Τέλος πάντων. Να μπω; Να μη μπω.....Μπήκα μες το άγχος.

  Για να έχω καλύτερη εικόνα πέρασα κάνα δύο φορές κάτω από τον σαραντατριάρη. Τι το ήθελα ακόμα πονάνε οι τετρακέφαλοι....Αμ τα μεταξωτά βρακιά θέλουν επιδέξιους κώλους.

_DSC7451.JPG
_DSC7453.JPG
_DSC7454.JPG
_DSC7456.JPG
_DSC7457.JPG
_DSC7458.JPG
_DSC7459.JPG
_DSC7461.JPG
_DSC7462.JPG
_DSC7453.JPG
_DSC7455 2.jpg

  Όσο πάταγα το κλείστρο, τόσο με αιχμαλώτιζαν οι  πληγωμένοι μπουλμέδες και το κρύο οξειδωμένο μέταλλο. Ανάσες και ψίθυροι μιας άλλης εποχής.  Τόσο όμορφοι και πλημυρισμένοι  με τη γαλήνη της μοναξιάς τους. 

  Μου ήρθε στο μυαλό "το βράδυ"  του Καριωτάκη.

"........τ’ ανοιχτά παραθύρια που ανασαίνουν την ώρα,

η αδειανή κάμαρά μου,

ένα τρένο που θα ’ρχεται από μια άγνωστη χώρα,

τα χαμένα όνειρά μου......."

  Το τραίνο δε σε μεταφέρει, σε ταξιδεύει. Πόσο να μείνω ακόμη;   Απογευματάκι ήμουν στο κλεινόν άστυ.

 publication: 18.03.2018

bottom of page