Καλύβια Χρηστάκη / Christaki Huts
(40.071797, 22.336236)
Πρέπει να είναι ο ορεινότερος δασικός δρόμος(;) που έχουμε στην Ελλάδα. Φτάνει στα 2450m πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Είναι μια πρόκληση, ένα "προσκύνημα" στη ορεινή αυτή εσχατιά του δυτικού Ολύμπου. Από ορειβατική άποψη (δεν πήγαμε γι΄ αυτό) γιατί είσαι μια ανάσα από την "Κακόσκαλα". Για μας ο προορισμός αυτός ήταν η πρόκληση του οχήματος.
Καταρράκτες Πέτρας / Petra waterfalls (38.357497, 23.055801)
Καιρό το λέγαμε να πάμε, αλλά δεν έφτανε μόνο το θέλω . Έπρεπε και να μπορούμε. Τέλος πάντων. Ξεκινήσαμε με δύο οχήματα από το "κλεινόν άστυ" στις 12 του Οκτώβρη 2017 στις 9πμ. Η πρώτη στάση έγινε στους καταρράκτες της Πέτρας (38.357497, 23.055801) κοντά στη Θήβα μετά από δύο ώρες διαδρομή. Δεν τρελαίνεσαι, ωστόσο είναι ένας τόπος μες στο πράσινο, ελκυστικός για μια ημερήσια απόδραση.
Σ.Σ. Λιλαία / R.S. Lilea (38.670215, 22.543761)
Συνεχίσαμε για Λειβαδιά, Χαιρώνεια, Κάτω Τιθορέα, Αμφίκλεια και κάναμε τη δεύτερη στάση στο Σ.Σ. της Λιλαίας (38.670215, 22.543761) κατά τη 1 παρα τέταρτο το μεσημέρι. Μην αρχίσω τη γκρίνια από τώρα, αλλά σε πληγώνουν αυτές οι εικόνες ρε παιδί μου.....
Περάσαμε τη Δρυμαία με στόχο τη διάσχιση του Καλλίδρομου και προορισμό την περιοχή "Λιμνιό Νευρόπολης" (38.751356, 22.494235). Μια ορεινή λίμνη στα 1000m περίπου. Μας πήρε πάνω από ώρα (χωματόδρομος) να φτάσουμε εδώ από το Σ.Σ της Λιλαίας. Η διαδρομή είναι υπέροχη, μέσα στα έλατα, όπως και το τοπίο γύρο από τη μικρή λίμνη. Μεσημέρι πια, ανοίξανε τα τάπερ και έγιναν οι σχετικές μαλάξεις των κοιλιακών.......
"Λιμνιό Νευρόπολης" (38.751356, 22.494235)
Μετά κατευθυνθήκαμε προς Ελευθεροχώρι και το οδικό άξονα Αθήνας - Λαμίας. Προορισμός τα Φάρσαλα και η Ζωοδόχος Πηγή, ένα από τα καμποχώρια του Θεσσαλικού. Όμως πως ν΄ αντισταθείς σ΄ έναν ακόμα Σ.Σ. που είναι στο δρόμο σου και το κυριότερο φροντισμένος, παρόλο που σήμερα δεν λειτουργεί.
Σ.Σ Φάρσαλα / R.S. Farsala (39.323220, 22.384374)
Ο Σ.Σ. των Φαρσάλων λοιπόν, με τις τρείς Αναστασίες παρακαλώ, να κρατούν συντροφιά στον γυαλιστερό χάλυβα των γραμμών και στην επισκευασμένη δρεζίνα . Σεμινάριο αρχιτεκτονικής. Σκοπεύουν να κάνουν το σταθμό κάτι σαν μουσείο. Μπράβο.
Αναστασία, Αναστασία, Αναστασία και Βούλα / Anastasia, Anastasia, Anastasia and Voula
Με το γέρμα φτάσαμε στην Ζωοδόχο Πηγή. Τους Καππαδόκες πρόσφυγες του '22 τους έβαλαν ένα κλικ πάρα πέρα από την καρδιά του οικισμού. Ακόμα και σήμερα, κοντά έναν αιώνα, τα σπίτια δεν έχουν ενωθεί. Τουρκόσποροι.......έτσι έλεγαν και στις γειτονιές του Βύρωνα τους Σμυρνιούς της Μικρασίας. Ας είναι.
Δεύτερη μέρα 13 του Οκτώβρη και προορισμός μας τα Καλύβια Χρηστάκη. Η πρώτη μπήκε κατά τις 9πμ. Διασχίσαμε την Λάρισα (σε είδα και λαχτάρησα)........ καλά μην το πάρετε και στα σοβαρά. Προσπεράσαμε την Ελάσσονα και στο Μικρό Ελευθεροχώρι κάναμε δεξιά για Καλλιθέα και μετά για Καλύβια. Η ώρα είναι 11.30πμ και μπροστά μας έχουμε το δυτικό Όλυμπο και 22Km για τον προορισμό μας. Τα πρώτα 3 με 4Km είναι άσφαλτος μετά αρχίζει το μπότζι. Κακός χωματόδρομος, στενός με μεγάλες κλείσεις. Η πρώτη πολλές φορές δεν φτάνει και θέλει "κοντά" και προσοχή. Η διαδρομή κράτησε 1h μέχρι να φτάσουμε στη Μεγάλη Γούρνα και στο καταφύγιο (40.071797, 22.336236)
Ένα παγωμένο αγιάζι χάιδευε το αλπικό τοπίο. Οι καμπύλες του βουνού άλλες ελκυστικές γεμάτες θηλυκότητα και άλλες τραχείς και άγριες σε προκαλούσαν στα 2450m. Η θερμοκρασία στους 7C και το μικρό κατάλυμα χωρίς δυνατότητα ξυλείας για θέρμανση σε περίπτωση παραμονής μας. Είχαμε εξοπλισμό για διανυκτέρευση, αλλά όχι σε πιθανές θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν το βράδυ. Ίσως κάποιον Αύγουστο να κατασκηνώσουμε στον περίβολο του καταφυγίου και να κάνουμε και το περπάτημα μας τουλάχιστον μέχρι την Κακόσκαλα.
Ωστόσο δεν κάτσαμε και στα αυγά μας. Και σκορδουλιάσαμε και ψευτοπερπατήσαμε και μετά από ένα τρίωρο πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Συναντήσαμε αγέλες άγριων αλόγων και ρωτήσαμε πως επιβιώνουν σε αυτό το υψόμετρο. Μας είπαν ότι βρίσκονται εδώ από την εποχή του Δία και της Ήρας ......
Επιστρέψαμε από Καλλιπεύκη στη Λάρισα και κατά τις 8 το βράδυ φτάσαμε στη Ζωοδόχο Πηγή.
Λίμνη Πλαστήρα / Plastira lake
Τρίτη μέρα 14 του Οκτώβρη. Αναχωρήσαμε κατά τις 9.30πμ. για λίμνη Πλαστήρα. Στις 12 πίναμε καφέ στην πλαζ του Λαμπερού παρέα με το Βασίλη. Δώσαμε τα χαμπέρια μας για τον Ζέρβα και τη Βασιλική στο "Τιτάγιο". Προορισμός μας τώρα η μονή Γέννησης της Θεοτόκου Νεράιδας (39.160877, 21.786569). Πριν τη Μούχα κάναμε αριστερά (39.235377, 21.791056) και μετά δεξιά (39.228835, 21.798113) μετά αριστερά (39.217251, 21.794217) και στη συνέχεια όλο ευθεία μέχρι να βρούμε το Σωτήρη, τον κοσμοκαλόγερο της μονής της Νεράιδας. Έκανε κάτι χαρές που μας είδε. Είχε περάσει ένας χρόνος (28.9.2016) από την τελευταία φορά. Δεν του βγήκε η πρόσθεση και συννέφιασε, μαράθηκε σαν το αγριολούλουδο. Έψαλε κάτι για το κορίτσι μας......κάτι σε "τόπο παραδείσου". Δεν ξέρω αν πιάνουν αυτά. Αλλά μέσα μου ένοιωσα μια γαλήνη.......
Monastery Holy Mary - Neraida - (39.160877, 21.786569) 1550/1600
Θα ξαναπάμε. Είναι όμορφος τόπος. Έχει ένα μικρό κατάλυμα που μπορεί να κοιμηθεί ο ταξιδιώτης. Χωρίς ρεύμα, νερό από την πηγή, θέρμανση στο τζάκι, αέριο για μαγείρεμα και το Σωτήρη να μιλά για τα πάθεια της ζωής και να ψέλνει με το δικό του μοναδικό τρόπο. Είναι εκεί όλο το χρόνο. Μόνος. "Ο ζων μόνος ή θηρίο ή θεός" είπε ο Αριστοτέλης. Αν περάσετε από κει αφήστε του τσιγάρα και φαγώσιμα......
Αργά το βράδυ επιστρέψαμε από Νεράιδα, Μακρακώμη, Λαμία στο κλεινόν Άστυ.
publication: 01.11.2017