Καλλίδρομο / Οίτη
Kallidromo and Oiti mountains
Λίμνη Νευρόπολης / Nevropoli's lake (38.751459, 22.493162)
Βρύση του Σμαίλη / Smaili fount (38.747992, 22.235610)
Στις 8 του Δεκέμβρη κατά της 11 το πρωί, μέρα Παρασκευή ξεκινήσαμε τρεις κ@λ@γεροι για τις πλαγιές του Καλλίδρομου και της Οίτης. Η ΕΜΥ έδινε καλοκαιρία. Μόνο για το Σάββατο έλεγε μετά το μεσημέρι ότι θα βρέξει. Για την Κυριακή έδινε πάλι καλό καιρό. Βρε δεν πάει στο διάολο, εμείς τα μασάμε κάτι τέτοια........(με μασέλες ή χωρίς;).
Τσέας / the driver
Σπύρος ο αγριοκαπροκτόνος / the killer of wild boar
Η αφεντιά μου / my self
Το Vitara του Τσέα '' από το Οδυσσέας'' σκασμένο με προμήθειες, λες και θα πηγαίναμε στο Βόρειο Ακρωτήρι....Σκηνές, παγούρια, λιόπανα, καρέκλες, τραπέζι, υπνόσακους, φωτιστικά, δισεκατομμύρια τάπερ, γκαζάκια, μπρίκια, πάνες και καθετήρες για το βράδυ και απόσταγμα ουκ εστίν αριθμός από την Σκουλικαριά Άρτης. Να σας πληροφορήσουμε ότι για την πρώτη μέρα θα εκπροσωπούσαμε το club των A.A. Το Σάββατο και τη Κυριακή θα ήμασταν υπό τις διαταγές του Vitara club.
Στη Δρυμαία ήμασταν στις 2 το μεσημέρι παρακαλώντας πότε θα "πιάσουμε" χώμα για να μας φύγει ο πονοκέφαλος από τον θόρυβο των MAD ελαστικών.
Μετά τα 1000m αφήσαμε τα πουρνάρια και πιάσαμε τα έλατα. Περάσαμε τον αυχένα στα 1300 και αρχίσαμε να κατεβαίνουμε για την λίμνη. Οι πρώτες λούτσες παγωμένες και η ώρα είναι περίπου τρείς το μεσημέρι. Μας ζώσανε τα μαύρα φίδια, για το τι θα ακολουθούσε το βράδυ. Όπως σας είπα όμως, αυτά τα μασάμε.
Ορεινή λίμνη Νευρόπολης / Nevropolis lake / 960m
38.751459, 22.493162 / Καλλίδρομο / Kallidromo mountain
Στις 3 και μισή είχαμε στήσει τις δύο σκηνές πλάι στη ακρολιμνιά. Υψόμετρο 960m. Ο Τσέας πάλευε να φουσκώσει το στρώμα με μια τρόμπα που φουσκώνεις μπαλόνια....Ευτυχώς μια λάμψη από τον ουρανό έδωσε τη λύση.
Το τοπίο μοναδικό. Το υγρό στοιχείο ζωσμένο από τα έλατα και έναν ουρανό γαλανό λες και ήταν καλοκαίρι. Η θερμοκρασία στο +7C. Μαζέψαμε ξύλα από το δάσος και ορίσαμε με πέτρες την εστία για τη φωτιά. Κατά τις 4 και μισή άρχισαν οι "ορθοπεταλιές". Κατά τις 5 που και οι τελευταίες ακτίνες πήγαν για ύπνο, ανάψαμε την "Πυρά του Ηρακλέους". Συγνώμη, λάθος αυτή θα την ανάψουμε την επαύριον στην Οίτη....... Το θερμόμετρο άρχισε να παίρνει την κατιούσα και μαζί μ΄ αυτό και η στάθμη του αποστάγματος. Οι καρέκλες όλο και πλησίαζαν στη φωτιά, αφού στο τέλος για να μην τις κάψουμε στεκόμασταν όρθιοι δίπλα στις φλόγες.....Αντέξαμε μέχρι τις 10 όταν η θερμοκρασία έφτασε στο -6C.
Η λάμψη, η λάμψη φούσκωσε το στρώμα / The shine, the shine bloated the mattress
Ο Τσέας βάζει τη μασέλα για να φάει / Puts the denture to eat
Ο άνθρωπος που έβλεπε τα αγριογούρουνα να περνούν
Τhe man who watched the wild boar to pass
Καλά μ@λ@κες, σε λίγο που θα τελειώσει το τσίπουρο να δω τι θα κάνετε
Ώρα 5, 30μμ - θερμοκρασία +3C / time 5,30pm - temp. +3C
Ώρα 7μμ - θερμοκρασία -2C / time 7pm - temp -2C
Όλη τη νύχτα ο Σπύρος μου έδινε κλωτσιές για να μη ροχαλίζω. Μου έκανε εντύπωση που ενώ είναι ορεσίβιος, δεν γνωρίζει ότι το ροχαλητό απομακρύνει τα τρολ και όλα τα αρπακτικά του δάσους. Αυτό το έμαθα στα camp της Ισλανδίας, όπου δίπλα στη σκηνή μας δεν πλησίαζε τίποτα...... ούτε άνθρωπος.
Το πρωί 9 του Δεκέμβρη ήταν όλα παγωμένα. Να το πιστέψετε, δεν έμπαιναν τα πόδια μου στα άρβυλα από την συστολή που είχαν από το ψύχος. Τα έβαλα χωρίς κάλτσες. Η ξαστεριά τα ξύλιασε όλα. Στις 10πμ. η θερμοκρασία ήταν ακόμα στο 0C. Κάναμε τσάι και καφέ τρώγοντας τραγανές τυρόπιτες και κεφτεδάκια.....
Κατά τις 12 το μεσημέρι πλάκωσε το ιππικό. Vitara club. Γυάλιζε το μάτι τους. Ξεκινήσαμε όλοι μαζί, υπό τις διαταγές του αρχηγού. Α, όλα κι όλα, η ιεραρχία και οι κανόνες που διέπουν το club τηρούνται κατά γράμμα. Τώρα πως όλοι λένε ότι έχουν τζιπ στο club, αλλά δεν δέχονται τα jeep, δεν το πολυκατάλαβα. Ίσως φταίει το γήρας(το δικό μου). Πάντως είναι όλοι καλά παιδιά. Ο Διονύσης, ο Πάνος, ο Δημήτρης, η Ειρήνη, ο Αμερικάνος (ψυχολόγος, αλλά εργολάβος οικοδομών)....και άλλοι αλλά, το γήρας βλέπετε.
O Chief και το ιππικό του Vitara club / Chief and the cavalry of Vitara club
Μετά τη λίμνη προς Ελευθεροχώρι κάναμε αριστερά σ΄ ένα πετροβολώνα, κάτω από τους πυλώνες της ΔΕΗ στις δυτικές απολήξεις του Καλλίδρομου. Βγήκαμε κοντά στο Παλαιοχώρι και μετά με άσφαλτο τραβήξαμε για την Παύλιανη. Εκεί έγιναν προμήθειες για το ιππικό σε πρωτεΐνες, βασικά αλλά και ειδικά.....
Τα στροφιλίκια του Καλλίδρομου που κατεβήκαμε όπως τα βλέπουμε από την Οίτη
Στις 3 και μισή περίπου πατήσαμε το πρώτο χιόνι. Όταν ανεβαίνεις είναι καλά, άμα κατεβαίνεις την επομένη και είναι όλα "τζάμι" σφίγγει ο κ@λ@ σου....Είχε κι άλλα απρόοπτα η διαδρομή, όπως την πτώση μιας ελάτης η οποία έκλεινε τελείως το δρόμο(;).
Άμα έχεις όμως το ιππικό δίπλα σου, όλα μοιάζουν εύκολα. Παράκαμψη με βαθμό αναρρίχησης 1 (δηλ. με τα τέσσερα) και συνεχίσαμε ακάθεκτοι για τα οροπέδια της Οίτης.
Μετά την "Πυρρά του Ηρακλέους" άρχισαν οι λασποδρομίες και τα παιχνιδάκια. Τα MAD δώσανε λύσεις και οι ομάδα κατέληξε κατά τις 4 το απογευματάκι στη θέση "Βρύση του Σμαίλη". Υψόμετρο 1520m. Είναι ένα όμορφο σημείο για κατασκήνωση κοντά στο Μαύρο Λιθάρι. Δυστυχώς η βρύση δεν τρέχει νερό, έχει όμως ένα ωραίο κιόσκι για ν΄ ανάψεις φωτιά και επίπεδη επιφάνεια για τα σκηνάκια.
Βρύση Σμαίλη - Οίτη - υψόμετρο 1520m
Point "Vrisi Smaili" - Iti mountain - alt 1520m / 38.747992, 22.235610
Βρύση Σμαίλη - Οίτη - υψόμετρο 1520m
Point "Vrisi Smaili" - Iti mountain - alt 1520m / 38.747992, 22.235610
Στήθηκαν τα τσαντίρια, μπήκαν τα λιόπανα για προστασία από την βροχή, τραπέζια, καρέκλες, φωτιά, κατσαρόλες, κουτάλες, σκόρδα, κρεμμύδια, ζυμαρικά, του Αβραάμ και του Ισαάκ τα καλά. Γύρο στις επτά έπιασε να βρέχει....Ξεκ@λ@θηκε. Εντάξει δεν μας χάλασε και πολύ, αλλά όπως και να το κάνεις μας σάπισε. Είπαμε με το Σπύρο μετά τις οκτώ να τη πέσουμε. Κρύο, όχι όπως το προηγούμενο βράδυ, αλλά κοντά στο μηδέν, βροχή και αέρας. Κτυπούσαν οι συναγερμοί από τα άλογα λόγω του αέρα....Όλη νύχτα έβρεχε. Ο Σπύρος μπόρεσε και κοιμήθηκε γιατί ήμουν ξύπνιος εγώ.....Σκεφτόμουν ότι το πρωί θα βρούμε ένα μέτρο χιόνι. Μας είχε τελειώσει και το απόσταγμα. Όπως θα γνωρίζετε είναι άκρως βοηθητικό για την προετοιμασία της πτώσης στις αγκάλες του Μορφέα.
Κυριακή πρωί 10.12.2017
Λοιπόν, δεν θα το πιστέψετε αλλά στις 7 το πρωί σταμάτησε η βροχή και βγήκε ένας ήλιος που μας κράτησε συντροφιά μέχρι την επιστροφή στο κλεινόν Άστυ. Όχι δεν επιστρέψαμε αμέσως. Αγναντέψαμε τα μυτίκια από τα Βαρδούσια που ήταν κάτασπρα, το ίδιο και οι κορφές τις Γκιώνας και της Οίτης. Ξανά λασποδρομίες, ξανά οροπέδια, να παγωνιές και κ@λ@σφυξίματα, δέσαμε την Οίτη χειροπόδαρα.
Οροπέδιο στην Οίτη / Plateau in Oiti / 38.768612, 22.296501
Βαρδούσια / Vardousia mountain
Οίτη / Oiti mountain
Γκιώνα / Giona mountain
Το τελείωμα (θέση Άγιο Πνεύμα) ήταν από τα καλύτερα περάσματα των διαδρομών που κάναμε μέσα σ΄ αυτό τριήμερο. Στο Κουμαρίτσι βγήκε η καθιερωμένη ποδοσφαιρική φωτογραφία και άλλοι συνέχισαν μέσα από δασικό δρόμο για Παύβλιανη και Μπράλο και εμείς οι κ@λ@γεροι για Λαμία, Λειβαδιά, Μελβούρνη, Μόναχο, Αλαμάνα και Γραβιά.......
Μπήκα στο σπίτι μετά τις 8 το βράδυ. Ένα ευχαριστώ στον Τσέα που οδήγησε όλα τα χιλιόμετρα του τριήμερου, το Σπύρο που ανέχθηκε το ροχαλητό μου και τα παιδιά του Vitara club για την παρέα και τις υπέροχες διαδρομές......τελικά δεν τα πήγαμε και άσχημα για την ηλικία μας.
publication: 21.12.2017