Νυμφαίο - Nymfaio
(40.641262, 21.493913)
Nymfaio village is built according to the traditional architecture style of stone-built houses that dominates in the area. The village of historical importance located 1346m high at the mountain Vitsi has been resided in 1385AC.
Πριν γίνει η Εγνατία, ανηφορίζαμε μετά τη Βέροια τα στροφιλίκια του Βέρμιου, περνάγαμε την Καστανιά και πέφταμε στο λεκανοπέδιο της Πτολεμαΐδας για να πάρουμε βορειοανατολική κατεύθυνση προς τα λιγνιτικά πεδία του Περδίκκα, Φιλώτα και Αμυνταίου. Μετά κάναμε βορειοδυτικά προς Αετό και Νυμφαίο.
Το Νυμφαίο από το 1978 έχει χαρακτηριστεί ως παραδοσιακός διατηρητέος οικισμός. Το λένε και Νιβέστα ή και Νέβεσκα. Δωρικής και Βλάχικης προέλευσης ονόματα. Η "μετάφραση" είναι Νύφη, χιονάτη, αθέατη, όπου μένει το χιόνι. Όλα μοιάζουν όμορφα, με το χιόνι μαγικά. Αρμονία, μέτρο, υψηλή αισθητική σχεδόν σ΄ όλα.
Η ακμή του είναι στην περίοδο της οθωμανικής αυτοκρατορίας από τον 18ο αιώνα μέχρι τις αρχές του 20ου. Ήδη από το 1630 επιδίδονταν στην αργυροχρυσοχοΐα και το εμπόριο.
Το Νυμφαίο το έχουμε πετύχει χωρίς ομίχλη μόνο μια φορά, φυσικά χειμώνα. Νομίζουμε ότι είναι ένας χειμερινός προορισμός παρότι οι οξιές είναι γυμνές, αφού το έλατο απουσιάζει γενικά από το Βίτσι . Το χρώμα που επικρατεί είναι το απαστράπτον λευκό του χιονιού. Δεν είναι τυχαία η ονοματοδοσία "Nives sta".....χιονισμένη.
Ο επισκέπτης αφήνει το όχημά του στην είσοδο του οικισμού (υψ. 1346m) σ΄ ένα μεγάλο χώρο στάθμευσης, πραγματικό αγνάντι στους ορεινούς όγκους του Βέρμιου, του Σινιάτσικου, του λεκανοπεδίου της Πτολεμαΐδας , της Ζάζαρης και της Χειμαδίτιδας. Τα τροχοφόρα που μπορούν να περάσουν είναι μόνο των κατοίκων και των θαμώνων των καταλυμάτων.
Θα έχετε ακούσει και διαβάσει για τα καταλύματα του οικισμού, το μουσείο του, τη Νίκειο Σχολή, τον Μέρτζο, την οικογένεια Μπουτάρη, τον Αρκτούρο και το καταφύγιο του λύκου. Από το 1995 ο Νικόλαος Μέρτζος αφιερώνεται στην ανάδειξη του Νυμφαίου και το 2000 ο οικισμός τιμάται από την Ευρωπαϊκή Ένωση με το βραβείο «Ευρωπαϊκή Διάκριση Αναγέννησης Χωριού 2000».
Καλντερίμια παντού, πετρόχτιστες κατασκευές, υπέρθυρα, φουρούσια ξύλινα και πόρτες έργα τέχνης, σενάζια σε αρμονία με την πέτρα, σαχνίσια με "κεντητά" ακροκέραμα, το λαογραφικό μουσείο, η Νίκειος σχολή, ο "αρκτούρος", το λευκό που σε αιχμαλωτίζει, τα καμώματα της ομίχλης, τα στέκια και ο παγωμένος αέρας να χαϊδεύει τις οξιές και συ να περπατάς ανάμεσά τους.
Νίκειος Σχολή
Σχολή στο Νυμφαίο Φλώρινας. Κτίστηκε το 1928 σε σχέδια που έφερε από τη Σουηδία ο Νυμφαίος ευεργέτης Ι. Νίκου, με δωρεά του ιδίου. Μέχρι το 1941 στο κτήριο λειτούργησε το Ημιγυμνάσιο και μέχρι το 1980 το Δημοτικό. Έχουν γίνει εργασίες συντήρησης. Από το 1980 έχει παύσει να λειτουργεί / the oldest schools of the area, NikeiosSholi
Nymfaio’s folklore museum
Αν πεινάσετε, τραβήξτε και κατά το Σκλήθρο, στην ταβέρνα "Θωμάς" . Δίπλα είναι, στα 16Km. Να φάτε καραβόλους με σκόρδο. Ζητήστε από το Νίκο να σας "ξεναγήσει" στα μυστικά περάσματα του οίνου. Μια οικογένεια θησαυρός. Όλοι τους. Η Νίτσα και τα παιδιά τους, ο Θωμάς και ο Βαγγέλης. Εμείς μέναμε στο "Αγκωνάρι" . Ακριβώς απέναντι από το "Θωμά". Στο πρωινό, είχε κάτι κρουασανάκια σκέτο πειρασμό. Από το φούρνο του Γιάννη, στον οικισμό του Σκλήθρου. Όταν φεύγαμε για "κάτω" η μάνα του Γιάννη, η κ. Μαρία αν θυμάμαι καλά, μας φόρτωσε μια τσάντα, "έτσι για το δρόμο" μας είπε. "Masaalah,masaalah" , ήταν η ευχή της πριν πάρουμε το δρόμο του γυρισμού. Έκφραση από την τουρκοκρατία, για καλό κατευόδιο , για ξόρκι στο κακό μάτι......
Να ΄ναι όλοι τους καλά...........
Σκλήθρο / Sklithro
Σκλήθρο / Sklithro
Η "σκούφια" του Σκλήθρου, παλιά ονομασία Ζέλενιτς , κρατά από τον 15ο αιώνα. Κάντε κι ένα σεργιάνι στον οικισμό, θα σας αρέσουν μερικά αρχοντικά που στέκουν ακόμα, τσακισμένα από το χρόνο . Περνά κι ένα ποταμάκι , η Στάρα Ρεκά , με τα παπάκια του, αν υπάρχουν ακόμα.
Info: Σκλήθρο http://www.agonari.gr/ ταβέρνα "ο Θωμάς"
ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ http://www.arcturos.gr/el/main.ph
publication: 27.01.2017