top of page

                   

                                     Λύκαιο - Lykaio mountain

 

   Όταν διαβάσαμε  σ΄ ένα ιστότοπο (offroader.gr) για τους μύθους, τις προλήψεις και τις παραδόσεις που έχουν γραφτεί για το όρος Λύκαιο  - "Το βουνό που σε κοιτάει στα μάτια" -  μας γεννήθηκε η επιθυμία να βρεθούμε εκεί και να “συναντηθούμε” μ΄ όλα εκείνα τα συναισθήματα και τις εικόνες που αντίκρισε ο συντάκτης (Martin) του κειμένου. Δηλαδή τις λούμες και τους στατικούς κεραυνούς που χαρακτηρίζουν την περιοχή του Λύκαιου ειδικά  με κακοκαιρία όπως λέγαν οι περιγραφές. Βέβαια εμείς την αρχαιολογική αξία του βουνού είχαμε κατά νου, αλλά δεν το είπαμε του Martin, ούτε εσείς να του το πείτε..........

 

  Έτσι λοιπόν ένα Σαββατοκύριακο του Νοέμβρη του 2010 ξεκινήσαμε για την ιστορική αυτή περιοχή της Κεντρικής Πελοποννήσου.  Πρώτος σταθμός η Τρίπολη, όπου θα διανυκτερεύαμε σε φίλους καλούς από την εποχή που δούλευα στο εργοστάσιο της Μεγαλόπολης.

 

  Την επόμενη το πρωί, ξεκινήσαμε για τον προορισμό μας, χρησιμοποιώντας μάλιστα για πρώτη φορά το νέο κομμάτι της εθνικής οδού Τρίπολης - Καλαμάτας που ξεκινά έξω από τον οικισμό της Μάκρης και συναντά το ήδη υπάρχον στην περιοχή της Ασέας.  Ο χρόνος της διαδρομής έχει μειωθεί σημαντικά.  Η διαδρομή παρακάμπτει το ορεινό πέρασμα του Καλογερικού και τις βίγλες της Παλιόχουνης.  Όταν προσπεράσαμε την πόλη της Μεγαλόπολης και κατευθυνθήκαμε προς τα λιγνιτικά πεδία της Θωκνίας και του Χωρέμη μου ήρθαν στο μυαλό μου τα δέκα εκείνα χρόνια που πέρασα από τη ζωή μου στο εργοστάσιο δίπλα στα ορυχεία.

  Δύσκολα χρόνια, γεμάτα εμπειρίες και ανάμικτα συναισθήματα.  Τέλος πάντων, για το Λύκαιο όμως ήρθαμε εδώ.

_DSC1815.jpg

                                  Ενεργειακό κέντρο Μεγαλόπολης - Energy Center of Megalopolis

  Περάσαμε το Καστανοχώρι, τις Άνω Καρυές και πολύ σύντομα πατήσαμε το πρώτο χώμα.  Λίγο πριν τον αρχαιολογικό χώρο του σταδίου του Λύκαιου  (3Km από τις Άνω Καριές) κάναμε αριστερά για το βωμό του Δία στην κορυφή του Προφήτη Ηλία στα 1383m.  Ο δρόμος σε αρκετά καλή κατάσταση χωρίς σκόνη από τις βροχές των ημερών δεν προβλημτίζει ειδικά ένα όχημα 4Χ4.  Μετά από ενάμισι χιλιόμετρο περίπου (από τον αρχαιολογικό χώρο του σταδίου)  έχοντας μπροστά μας μια πινακίδα που έλεγε “Ιερή των Αρκάδων κορυφή”, κάναμε πάλι αριστερά.

 

 

51.jpg
52.jpg
Πινακίδα Λύκαιο.jpg

  O χωματόδρομος  τώρα “αγρίεψε” περισσότερο.  Με το που πιάσαμε τη δυτική πλευρά του βουνού άρχισε να μας μαστιγώνει ένας αέρας, μάνα καημένη.  Πολύ γρήγορα βγήκαμε σ΄ ένα πλάτωμα.  Η πινακίδα έλεγε βωμός του Διός.  Κατεβήκαμε από το αυτοκίνητο και με πολλή δυσκολία καταφέραμε να βάλουμε τα μπουφάν από το αγιάζι.  Αγνάντευες όλο το λεκανοπέδιο της Μεγαλόπολης.  Να ΄τες πάλι οι καμινάδες στο βάθος στα νοτιανατολικά. Η μυρωδιά από το καυσαέριο του λιγνίτη έφτανε ως εδώ. Ψάξαμε αυτά που είχαμε διαβάσει στο κείμενο του Martin και σε άλλες “πηγές”.  Το αλτίμετρο  έλεγε 1333m. 

 

Που να είναι άραγε τα ευρήματα; Είναι στην κορυφή λίγο ψηλότερα, από εκεί που βρισκόμασταν; Είναι κάπου εδώ τριγύρω; Η εκκλησία του Προφήτη Ηλία στα δεξιά μας και λίγο χαμηλότερα μας έλεγε ότι κάπου εδώ γύρω είναι ο βωμός του Δία. 

_DSC1826.jpg
_DSC1825.jpg

       Ξωκλήσι Προφήτη Ηλία - Λύκαιο

Chapel of Prophet Elias - The Lykaio mountain

 Έτσι ήταν πράγματι.  Αριστερά μας και λίγο χαμηλότερα αντικρίσαμε το χώρο που πάνω του συγκεντρώνει 5000 χρόνια ιστορίας, αφού τα πρώτα ευρήματα ανάγονται στην πρωτοελλαδική εποχή το 3000πχ., με σημαντικότερο το βωμό του Δία και τις βάσεις των κιόνων. Συντεταγμένες (coordinates)  37.446268, 21.989524

 Δεν θα σταθώ σε ιστορικές περιγραφές.  Μπορείτε να τις βρείτε και μόνοι σας.  Τα συναισθήματα όμως σε κυριεύουν.  Μόνο στη σκέψη ότι πάνω σε αυτό το μάρμαρο μπορεί να  θυσιάστηκαν ακόμα και άνθρωποι φτάνει. Οι βάσεις των κιόνων από το διάδρομο που οδηγεί στο τέμενος του Δία είναι εδώ δίπλα μας.   

  Η περιέργεια για την κορυφή, 50m περίπου ψηλότερα, μας έκανε να την ανέβουμε με τα πόδια φυσικά και να διαπιστώσουμε ότι και εκεί η αρχαιολογική σκαπάνη είναι παρούσα.  Το μάτι αντίκριζε κορυφές γυμνές απότομες και πετρώδεις, μερικές γκορτσιές, σκόρπια πουρνάρια και εκείνες τις καταραμένες καμινάδες στο βάθος, την ψηλότερη κορυφή του Λυκαίου το Διαφόρτι με τα 1420m αριστερά μας.

Για λούμες και στατικούς κεραυνούς ούτε λόγος.  Πόση ώρα να κάτσεις εδώ πάνω με τέτοιο αέρα;

_DSC1828.jpg

        Δεξιά το πλατό του χώρου στάθμευσης αριστερά το εκκλησάκι του Πρ. Ηλία και κάτω αριστερά οι βάσεις των κιόνων

                 Right deck of the parking area, left the church of Pr. Elias left and down the  bases of columns

_DSC1827.jpg
_DSC1820.jpg
_DSC1821.jpg

                 Οι βάσεις των κιόνων της εισόδου του τεμένους και στο βάθος η κορυφή με τον βωμό

        The bases of the columns of the entrance of the temenos and in the background the summit with the altar

_DSC1830.jpg

 

 

 

      Θέα από την κορυφή,

 στο βάθος το ενεργειακό κέντρο

 

      View from the summit 

in the background the energy center

_DSC1829.jpg

   Τα μαζέψαμε και επιστρέψαμε από την ίδια διαδρομή στον αρχαιολογικό χώρο του ιππόδρομου. 

   Συντεταγμένες (coordinates) 37.449147, 21.995637

   Αναλημmατικοί τοίχοι,  ερείπια του αρχαίου ξενώνα, της δεξαμενής και του κρηναίου οικοδομήματος. Το τοπίο εδώ είναι ήρεμο, με εντονότερη βλάστηση και διάσπαρτο από αρχαιολογικά ευρήματα.  Ξεπεζέψαμε και περιδιαβήκαμε μέσα στα χαλάσματα.

Μας έκανε εντύπωση μια πυραμιδούλα με θρυμματισμένα κεραμίδια.  Δεν γνωρίζω αν είναι ευχές των σημερινών ανθρώπων η κάτι άλλο.

 

 

                                Αρχαιολογικός χώρος - Archaeological site

_DSC1847.jpg

                                    Το στάδιο και ο ιππόδρομος - The stadium and the hippodrome

_DSC1834.jpg
_DSC1842.jpg
_DSC1846.jpg
_DSC1841.jpg
_DSC1835.jpg
_DSC1836.jpg
_DSC1837.jpg
_DSC1845.jpg
_DSC1843.jpg

  Η συνέχεια είχε Κωτίλιο από το δασικό δρόμο που φεύγει βόρεια από το αρχαίο στάδιο.  Η διαδρομή είναι πραγματικά εκπληκτική.

  Περάσαμε τη βρύση των Κυπρίων πυροσβεστών και καταλήξαμε στην πλατεία του χωριού.  Παστό, κόκκινο κρασί και κουβέντα.  Δεν μας είπαν για ξωτικά και τα τοιαύτα.  Κρίμα.  Μας είπαν για το σπίτι του Toi-moi.  Ένα εκπληκτικό πέτρινο, με πισίνα - αν και δεν είμαι της πισίνας - εξαιρετικής αρχιτεκτονικής και απόλυτα ενταγμένο στο περιβάλλον.

_DSC1848.jpg
_DSC1849.jpg

  Μετά το Κωτίλιο πατήσαμε άσφαλτο και για καφέ πήγαμε στην πανέμορφη Καρύταινα.  Ψάξαμε μαγαζί που να καπνίζουν.  Μπαίνοντας, στο πρώτο τραπέζι δύο αστυνομικοί το είχαν φουντώσει.  Ωραία εδώ έχουμε και την κάλυψη των αρχών.  Αθάνατη Ελλάδα.

Στην Τρίπολη φτάσαμε βραδάκι.

 

Δημοσίευση (publication):12.10.2015

img732.jpg

          Χάρτης - εκδόσεις "ΑΝΑΒΑΣΗ"

bottom of page