Εθνικό Πάρκο Κοτυχίου Στροφυλιάς

Εθνικό Πάρκο Κοτυχίου Στροφυλιάς
The Kotychi Strofylia wetlands national park

Το σκεφτόμουν χρόνια.

Τα πουλιά, οι γραμμές των οριζόντων, η μελαγχολία των νερών, η Χαλέπιος πεύκη, η Κουκουναριά (Pinus pinea ), οι αμμοθίνες, η Πρόκοπος, η Λάμια και ο Άραξος, η Στροφυλιά και το Κοτύχι, τα Μαύρα βουνά και το Κουνουπέλι. Στη χώρα των Αχαιών και των Ηλείων...

Νωρίς το πρωί, στις 12 του Σεπτέμβρη, έβαλα πρώτη στον “καβγατζή” και τράβηξα για τα δυτικά, εκεί στην εσχατιά της ΒΔ Πελοποννήσου. Camp “Kato Alissos”. Γερμανοί, Ολλανδοί, Γάλλοι, Ελβετοί...μα Ρωμιός κανένας! Δεν είχα κάποιον να πω μια κουβέντα. Δε πειράζει! Έχω τον “άλλον” μέσα μου, που μου βγάζει τη ψυχή κάθε φορά που μετράω την απόσταση από την οροφή της σκηνής μέχρι το πάτωμα.

Κάμπινγκ "Kato Alissos" / Camping "Kato Alissos" (38.150461, 21.577364)

Ταβέρνα "Γιανισκάρι" / Tavern "Gianiskari" (38.185701, 21.387338)

Παραλία Γιανισκάρι / Gianiskari Beach (38.175054, 21.367153)

Για να μη χάσω τη μέρα μου, άφησα τα πράγματά μου κατά γης και “έβαλα” για το τείχος των Δυμαίων στα Μαύρα Βουνά και το ακρωτήριο του Αράξου. Για το Μυκηναϊκό μνημείο των Δυμαίων θα σας μιλήσω σε ξεχωριστό αφιέρωμα, για τη λιμνοθάλασσα της Καλογριάς όμως, το Πολεμικό Ναυτικό δεν μου επέτρεψε την επίσκεψη στον υδροβιότοπο. Περιοχή υπό αυστηρή επιτήρηση. Ούτε διέλευση, αλλά ούτε και φωτογραφίες. Έκανα πίσω λοιπόν και πήρα ένα χωματόδρομο προς “Παραλία Γιανισκάρι” (38.174965, 21.367540).

Τραπεζοκαθίσματα, ομπρέλες, ξαπλώστρες σε μια μαγευτική αμμουδιά αγκαλιά με το Ιόνιο.

Έκανα μεταβολή και πότισα τ’ “άλογο” στην “Ταβέρνα Γιαννισκάρι” του κ. Βασίλη (38.185701, 21.387338). Δροσερή “Α” και η θέα ... να σε παίρνει μαζί της.

Επιστρέφοντας ψώνισα, υπηρεσία ωνίων, "...άρτο, ζύθο και νωπά. Όρνιθα φιλέτο και μερικούς λαιμούς".

Γείτονες μου στο camp ένα ζευγάρι Γάλλων. Για πρώτη φορά δοκίμαζαν ρακί, δροσερή από το ψυγειάκι μου. Συνεννόηση με “καράτε”, αλλά το “mort au fascisme” πήγε ... bien! Όταν όμως μάκρυναν οι ίσκιοι, ούτε η Γαλλική επανάσταση δεν έσωσε την παρτίδα.

Λιμνοθάλασσα Πρόκοπος / The Prokopos lagoon
(38.155254, 21.390633)

Την επομένη ακολούθησα την ίδια διαδρομή προς Άραξο, αλλά μετά το τείχος Δυμαίων συνέχισα για τη λιμνοθάλασσα Πρόκοπος. Πήρα ένα κακό χωματόδρομο για το εκκλησάκι της Παναγίας της Ρετουνιώτισσας (38.161774, 21.388297). Γαντζωμένη στη νότια πλαγιά των Μαύρων Βουνών δίνει μια καταπληκτική θέα στη λιμνοθάλασσα. Το βάθος της είναι μεταξύ 0,5-1,5m, η έκτασή της φτάνει στα 1500 στρέμματα, από το Ιόνιο χωρίζεται με το πευκοδάσος της Στροφυλιάς και εκτίνεται μέχρι το έλος Λάμια. Θαμώνες αυτού του παράδεισου ερωδιοί, πάπιες, φαλαρίδες, καλαμοκανάδες, και ανάλογα την εποχή, φλαμίνγκο. Κατέβηκα κουτρουβάλα, λες και οι φτερωτοί κάτοικοι θα έφευγαν. Χώθηκα σε κάτι καλαμιώνες και το κλείστρο πήρε φωτιά, έφτασα μέχρι το παραλίμνιο εκκλησάκι του Αγίου Πέτρου (38.159687, 21.385116). Στα πόδια μου τα υγρολίβαδα που τους θερμούς μήνες είναι στεγνά. Μια μοναδική χλωρίδα, που δεν την έχω συναντήσει αλλού, απλώνετε μέχρι την κοίτη του ποταμού Λάρισου. Καφέ, κίτρινη, μωβ, πράσινη...ορέ τι είναι τούτο;

Εκκλησάκι του Αγίου Πέτρου / Church of St. Peter (38.159617, 21.385176)

Οικοτουριστικό κέντρο λιμνοθάλασσας Πρόκοπος (;)
Prokopos lagoon ecotourism center (?)
(38.151818, 21.385274)

Στο βάθος νοτιοδυτικά διέκρινα ένα παρατηρητήριο. Ο χάρτης μιλάει για παρατηρητήριο Στροφυλιάς, ο φορέας διαχείρισης του Πάρκου μιλά για οικοτουριστικό κέντρο λιμνοθάλασσας Πρόκοπος και το Horizon Levante σας λέει για μια … ντροπή μέσα σε όλη αυτή την ομορφιά. Όλα διαλυμένα, λεηλατημένα, μέσα στις ακαθαρσίες και τα σκουπίδια. Το παρατηρητήριο δε, έτοιμο να τα “παραδώσει”. Το κερασάκι στη τούρτα ήταν ένα σχόλιο που διάβασα στους χάρτες της Google από τον χρήστη Vassilis Karaman με ανάρτηση πριν ένα χρόνο. Σας το μεταφέρω ατόφιο - “Το μέρος αποτελείται από μερικά ξύλινα σπιτάκια που μπορεί κάποιος να διανυκτερεύσει, χωρίς φυσικά καμία υποδομή σε νερό, ρεύμα ή άλλου είδους εξυπηρέτηση. Διατηρείται καθαρό και οι φανατικοί φυσιολάτρες, παρατηρητές πτηνών και φωτογράφοι πιστεύω ότι κάνουν χρήση. Επίσης υπάρχει και ένα παρατηρητήριο, το οποίο όμως χρήζει λίγης επισκευής” και βαθμολογία 4 αστεράκια!

Λοιπόν “δέστε μάτια ομορφιά”...

Εθνικό πάρκο Στροφυλιάς / The Strofylia national park

Έφυγα από το σημείο για να συνεχίσω τη περιήγηση με πρόθεση να “χαθώ” μέσα στους δαιδαλώδεις χωματόδρομους του πευκοδάσους. Ήθελα να βγάλω από το μυαλό μου όλη αυτή την ασκήμια που είχα αντικρίσει και δεν έπεσα έξω. Χάθηκα πραγματικά μέσα στις κουκουναριές, τις αμμοθίνες και την αγκαλιά του Ιόνιου. “Ευλογημένος τόπος”. Μετά από μιάμιση ώρα ξαναβρήκα άσφαλτο.

Έβαλα στο GPS το Κουνουπέλι. “Ακουμπώντας” τους ΒΔ καλαμιώνες της Λάμιας βάλθηκα να την αναζητώ. Μου είπαν για γυναίκα εξαιρετικού κάλλους. Δεν μπορώ να πω ότι τη βρήκα, αν και πολύ θα το ήθελα, βρήκα όμως mosquitoes και σκόνη...

Κουνουπέλι / Kounoupeli
(38.102232, 21.350234)

Το Κουνουπέλι δεν είναι κάποιος οικισμός. Είναι ένα τοπωνύμιο στην δυτική άκρη του δάσους της Στροφυλιάς. Ωστόσο, το συγκρότημα των παλιών θερμών λουτρών της Υρμίνης – Κουνουπελίου, αποτελεί κατά κάποιο τρόπο έναν οικιστικό ιστό. Στην απογραφή του 2011 κατεγράφησαν 2 κάτοικοι. Που κατοικούν; Μα μέσα στις εγκαταλελειμμένες εγκαταστάσεις του ξενώνα που φιλοξενούσε τους λουόμενους. Ναι, μια ακόμα “ομορφιά”!

Όμως η παραλία είναι υπέροχη, η θέα από τον ετοιμόρροπο φράγκικο πύργο είναι μοναδική και η σπηλιά που αναβλύζει το ιαματικό νερό ένα μνημείο της φύσης. Όλα αυτά θα μπορούσαν να λειτουργήσουν στην κατεύθυνση του ιαματικού τουρισμού, αλλά...

Ψάχνοντας για πληροφορίες των λουτρών της Υρμίνης έπεσα πάνω σε μερικές φωτογραφίες από drone με ημερομηνία ανάρτησης 30.04.2022 (https://www.ilialive.gr/weekend/stories), που προσφέρουν στον αναγνώστη εξαιρετική εικόνα του τόπου. Παρατηρήστε τις παρεμβάσεις στο κτίσμα του εγκαταλειμμένου ξενώνα στο διάστημα από το Απρίλη του 2022 στον Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου... τι να πω;

Φράγκικος πύργος Κουνουπέλι / Frankish tower Kounoupeli (38.103129, 21.348651)

4.2022

Εγκαταλειμμένος ξενώνας λουτρών Υρμίνης / Abandoned guest house of Yrmina baths

(38.102232, 21.350234) 9.2022

Iαματικά λουτρά Υρμίνης / Yrmina thermal water (38.103107, 21.349823)

Σπήλαιο ιαματικού νερού Υρμίνης / Yrmina thermal water cave (38.103107, 21.349823)

Μετά, με προορισμό την Αρετή, έψαξα τη λιμνοθάλασσα Κοτύχι. Είναι η μεγαλύτερη λιμνοθάλασσα της Πελοποννήσου. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον η παραδοσιακή αλίευση με τα διβάρια. Λαβράκια, κέφαλοι, τσιπούρες και χέλια. Το βάθος είναι κι εδώ χαμηλό, από 0,40cm έως 1m.

Διέσχισα μια αμμώδη λουρίδα 2Km, που χωρίζει τον υδροβιότοπο με το Ιόνιο και κατέληξα στη ΔΗΜΟΤΙΚΟΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΙΧΘΥΟΤΡΟΦΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΕΧΑΙΝΩΝ. Ανέβηκα στο παρατηρητήριο αλλά πετούμενα δεν... Επιστρέφοντας έκανα αριστερά σε ένα ανάχωμα με χωματόδρομο που είδα κι έπαθα να κάνω αναστροφή. Εδώ στάθηκα τυχερός. Οι λευκοτσικνιάδες έκαναν πάρτι.

Λιμνοθάλασσα Κοτύχι / The Kotychi lagoon
(38.006481, 21.284864)

Σημείο φωτογράφησης / Photo spot (37.990076, 21.276916)

Επέστρεψα απόγευμα στο camp. Ψητούρα με Μοσχοφίλερο, μια χαρά ήταν. Ευτυχώς τα βράδια έκανε δροσιά και ο ύπνος ήταν ευχάριστος.

Τρίτη μέρα και προορισμός μου το κάστρο Χλεμούτσι. Στολίδι μεσαιωνικής οχύρωσης...κι αυτό σε ξεχωριστό αφιέρωμα όμως.

Πέμπτη 15 του Σεπτέμβρη. Στα πήγαινε έλα των προηγούμενων ημερών παρατήρησα ότι πολύ κοντά στο camp περνούσαν σιδηροδρομικές γραμμές από το παλιό δίκτυο της ΣΠΑΠ. Παρέα με τους φάρους, τα γεφύρια και αρχαία θέατρα έχω μια αγάπη και με το σιδηρόδρομο. Σ.Σ Αχαΐας...εδώ να δείτε “ομορφιές”! Μέσα στη παρακμή και την εγκατάλειψη υπάρχει κι ένα κοντέινερ με μια κυρία ευγενέστατη, που μου είπε ότι φτάνει μέχρι εδώ προαστιακός από την Πάτρα. Δρομολόγια κάθε δύο ώρες. Από το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα...μάλιστα.