Μεσολόγγι Έξοδος 10 Απρίλη 1826
Στη δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου και λίγο πριν τη έξοδο και τη πτώση του (10 Απρίλη του 1826), καθώς ο Κιουταχής έχει ζώσει το περιτείχισμα από παντού πέμπει..."τον αρχηγό των Αλβανών Γκέγκηδων πολεμιστών που πολεμούν στο πλευρό του, τον Χατζήμπεη (Γράφει ο Τάσος Βουρνάς) να μεταφέρει στους πολιορκημένους τους όρους του. Ο Χατζήμπεης γίνεται δεκτός στο Μεσολόγγι και αρχίζει μια μακρά συζήτηση γύρο από το θέμα της αποστολής του. Ο Αλβανός πολέμαρχος ακούγοντας την απόφαση των πολιορκημένων να πέσουν μέχρι ενός συγκινήθηκε βαθειά και δηλώνει ότι η τιμή και η παλικαριά δεν του επιτρέπουν να μάχεται κατά τέτοιων ηρώων. Γυρίζει στο στρατόπεδο του Κιουταχή, του ανακοινώνει την απόφαση του και την άλλη μέρα αφού συγκέντρωσε τους τέσσερις χιλιάδες πολεμιστές του, υπό τις επευφημίες των πολιορκημένων που παρακολουθούσαν από τις ντάπιες, εγκατέλειψε τον Κιουταχή και τράβηξε για την πατρίδα του"...
.....................................................................................................................................................
Είναι παράξενο (αλλά παράξενο δεν είναι) που ένα άγαλμα του Γκέγκη πολέμαρχου Χατζήμπεη δεν υπάρχει σε αυτή τη χώρα, την Ελλάδα...
.....................................................................................................................................................
Γράφει ο Τάσος Βουρνάς στη "Σύντομη Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης
..."Από τις πρώτες ώρες του απογεύματος, παραμονή του Λαζάρου τον Απρίλη του 1826, οι γυναίκες τρέχουν απ΄το ένα σπίτι στ΄ άλλο, κατατρεγμένες από τις φωνές και τα κλάματα. Μερικές ψάχνουν όπιο για να κοιμίσουν τα παιδιά, άλλες μαζεύουν όπλα και οι ποιό αποφασισμένες φορούν για τη μάχη τις φουστανέλες των νεκρών συγγενών τους. Όσοι δεν εμπιστεύονται τις δυνάμεις τους ούτε τη τύχη τους, πασχίζουν να βρουν άλλες διεξόδους. Ο γέρος Πετρόχειλος αποχαιρετά τη γυναίκα του και της παίρνει τη ζωή με τη κάμα του, ο νεαρός Προφίλης στα κρυφά κάνει το ίδιο με την αρραβωνιαστικιά του. Μερικές απελπισμένες μανάδες παίρνουν αγκαλιά τα βυζασταρούδια τους και πηδάνε μαζι τους στα πηγάδια"...
..................................................................................................................................................................
Γράφει ο Pedro Ollala στο "Ελλάδος Ελάσσων Ιστορία"
Πινακοθήκη Δήμου Ιεράς Πόλης Μεσολογγίου